"Хасталик дафтари” туркумидан (3)

Раҳмат Қурбон, Тошкент.

КЕТАР МАҲАЛИ

Бу дунёдан кетар маҳали,
Мени бунча қийнайсан,тақдир.
Нима, менда қасдинг бормиди,
Тутган майинг шунчалар тахир.
Сендек касал керакмас дея
Терс қарайди ака-укалар.
Яқинларим мени негадир
Ёмон кунда ёмон яккалар.
Ёмон одам эдимми, ахир,
Хабар олмас дўсту биродар.
Ҳатто кимдир севинса керак
Тузалмасдан ўлиб кетсам гар.
Дунё асли мен томон боқиб
Турган бало, ёвуз бир аждар.
Ҳали сенда севги борми деб
Юрагимга санчади ханжар.
Балки дунё арзимас сира
Йиғлаб-йиғлаб бўғилганимга.
Минг пушаймон бўлиблар кетдим
Инсон бўлиб туғилганимга.
Иблис макон этган эй шаҳар,
Нега менга ичирдинг заҳар.
Жонимга қасд айладинг нечун.
Бўйимни паст айладинг нечун.
Бу дунёдан кетар маҳали
Мени мунча қийнайсан,тақдир.
Менда шунча қасдинг бормиди.
Берган майинг бунчалар тахир.

****

ЎХШАЙМАН

Бедаво бир касалга
Чалинганга ўхшайман.
Жоним ол деб Оллоҳга
Ялингангга ўхшайман.
Мана, ажал ёнингда,
Қалтирама, қўрқмагин.
Сен ўлимнинг кўзига
Кўзёш билан боқмагин.
Сен ўткинчи, махкумсан,
Танда жонинг омонат.
Жон берарда қилмагин
Омонатга ҳиёнат.
Тан либосин ечгин тез,
У- руҳингнинг қафаси.
Бу қафасда жонингнинг
Бўғилди-ку нафаси.
Яқин қолди, тез кунда
Бу дунёдан кетаман.
Қайдан келдим, билмадим,
Ўша томон кетаман.
Келмаганман дунёга
Ўзим этиб ихтиёр.
Дунёдан кетишимда ҳам
Мендан бошқа сабаб бор.
Нени кўрдим дунёда,
Фақат азоб, уқубат.
Хидламадим хидин ҳам,
Борми ўзи бунда бахт.

****

ЖУФТ НОЛАМ

Кўксимда жуфт нолам бор,
Менинг икки болам бор.

Ўзим хаста, беморман,
Ожиз, махкум ва хорман.

Жоним ажал қўлида,
Кўзим мозор йўлида.

Жоним оғрир, тинчим йўқ,
Суягувчи ҳеч ким йўқ.

Дард азоби хатарли
Ўлиш учун етарли.

Ўламан деб бўзлайман,
Гўрдан нажот излайман.

Аёлим кўп эзилар,
Кўнгли ёмон бузилар.

Дардимга излаб дармон
Елиб чопар ҳар томон.

Сиз ўлмайсиз дейди у,
Лекин ёмон куйди у.

Мана, ўзим қозиман.
Ўктам, сендан розиман.

Меҳр кўрдим сендан мўл-мўл,
Ўлсам, мендан рози бўл.

Катта ўғлим ”йўлбарс”,”шер”,
Дада, футбол уйнанг дер.

Уйнагани мадор йўқ,
Юрагимда ёнар чўғ.

Қийин экан уй ишим,
Ўтмаяпти ҳеч”тишим”,

Мана, сиз ҳам кўринг-чи,
Жиндай ёрдам беринг-чи.

Дейди қизим умидвор.
Лекин умиди бекор.

Бошим оғрир кўп ёмон,
Танда қуриган дармон.

Паҳлавон ва Меҳрибон,
Дардим экан кўп ёмон.

Касалим оғир экан,
Нетай, бу тақдир экан.

Менинг ширин жонимни,
Ҳар лаҳза, ҳар онимни

Ажал маҳкам ушлади,
Жуда қаттиқ тишлади.

Айтинг:Дадам керак деб,
У биз учун тиргак деб.

Денглар:Ажал,кет,йўқол,
Дадамни қўйиб юбор.

Яхши ният ёр эди,
Кўп умидим бор эди.

Бериб юрак меҳримни,
Касб,хунар сеҳрини.

Паҳлавон ва Меҳрибон
Бўлсин дердим зўр инсон.

Лекин оғир хастаман,
Нетай,ахир хастаман.

Жоним ажал қўлида,
Кўзим мозор йўлида.

Паҳлавон ва Меҳрибон,
Сизни ўйлаб куяр жон.

Дунёдан ўтар бўлсам,
Сизлардан кетар бўлсам,

Осмонда бордир Оллоҳ,
Ундан тилангиз паноҳ.

****

Туғилдим

Фариштами ё махлуқ, гумон эдим, туғилдим
Шайтонга шерик бўлдим, ёмон эдим, туғилдим.

Дунё - бошга теккан тош, ҳаётим заҳарли ош,
Бу дунёда бахт бор деган, нодон эдим, туғилдим.

Жаннат менга оз дедим, нафсим қанот ёз, дедим,
Оқибатдан бехабар исён эдим, туғилдим.

Севги менинг жаллодим, кўкни тутар фарёдим,
Ишқ-муҳаббат йўлида қурбон эдим, туғилдим.

****

АЪЗАМ ЎКТАМ
1
Аъзам Ўктам, дўстим, қалайсиз,
Пар тўшакми ётган жойингиз.
Ҳақгўйлигу ору номусдан
Қорилганди сизнинг лойингиз.

Нега сиздек покиза инсон
Бу ҳаётдан эрта кетдингиз.
Ҳаммасига қўл силтаб илкис
Тўғри бориб гўрга ётдингиз.

Аъзам Ўктам, дўстим, қалайсиз,
Сиз мақсадга эрта етдингиз.
Оёғингиз лойга теккизмай
Бу балчиғдан сакраб ўтдингиз.

Сездирмасдан кетиб қолибсиз,
Балки икков бирга кетардик.
Ер остида бехавотир, тинч
Эрк ҳақида шеърлар ёзардик.
2
Бизлар хали узоқ яшаймиз,
Энди чиқдик пойидан тўрга.
Дўсту ёру номусу орни
Сотиб кейин кирамиз гўрга.

Бизлар хали узоқ яшаймиз,
Энди бизни танияпти эл.
Қорин қўйдик, она ватаннинг
Хизматига боғлаганмиз бел.

Биз бекорчи одам эмасмиз,
Тупирганмиз эрку зиёга.
Томоққача балчиққа ботмай
Кетиш йўқдир нари дунёга.

Эрк истбон сиқилса юрак
Бу касалнинг давоси осон.
Битта тўйиб маст бўламиз, бас,
Бизда ҳозир ароқлар арзон.

Кўзни юмиб, тилни тийсанг, бас,
Золим билан келишса бўлар.
Золим анча хотамтой экан
Ўйинг тўри буғдойга тўлар.
3

Аъзам Ўктам, дўстим, қалайсиз,
Сиз жаннатда қаймоқ ялайсиз.

****

КЕРАКМАС

Менга таскин керакмас,
Бир оғиз ҳам сўз дема.
Дарбозани очмайман,
Уйимга сўраб келма.

Менга таскин керакмас,
Яқинлашма, нари тур.
Сабаб тополсанг, ана,
Мендек бадбин ўйлар сур.

Менга таскин керакмас,
Ҳар сўзинг дилга озор.
Ишингдан қолма, дўстим,
Сен бозорсан, мен мозор.

Менга таскин керакмас,
Уйқу келсин, бўлай шод.
Уйқудан уйғонмасам,
Бўлардим қушдай озод.

****

ҚИЙНОҚ

Тирноғимнинг остига
Игна, бигиз санчдилар.
Тошга уриб бошимни
Қонга белаб янчдилар.
Миршаб - жаллод, кўзи қон,
Мени саждада кўрди.
Оллоҳингдан кеч дея
Жигаримга мушт урди.
Жаллоднинг мушти ёмон
Нақ бўғзимга жон келди.
"Тфу” десам оғзимдан
Лахта қора қон келди.
Эй худойим, жигарни
Вужудга солган ўзинг.
Миршабнинг қўли билан
Қайтариб олган ўзинг.
Юзта миршаб маст-аласт
Биқинимга тепдилар.
Қишли кунда устимдан
Совуқ сувлар қуйдилар.
Бошим пачоқ - оқар қон,
Ярадор қуш - юрагим.
Совуқ уриб чирибди
Ҳар иккала буйрагим.
Эй Оллоҳим, қулингман,
Буйракни берган ўзинг.
Миршабнинг қўли билан
Аямай урган ўзинг.
Ер оловдай ёнмоқда,
Саждада кўрган ўзинг.
Ўзинг бало юбориб,
Ҳолимни сўрган ўзинг.
Жаллод - ваҳший, бераҳм,
Оллоҳингдан кечгин дер.
Ҳозир Оллоҳинг менман,
Менга дилинг очгин дер.
Синдир оёқ-қўлимни,
Оллоҳимдан кечмайман.
Оллоҳ осмонда бўлар,
Ерга дилим очмайман.
Висол они яқиндир,
Мана, бошим, мана, дор.
Миршаб йўқдир, қийноқ, йўқ,
Фақат ёлғиз Оллоҳ бор.

****

БОШ ОҒРИР

Кўнгил яра, бош оғрир,
Юрак ёмон сиқилган.
Томоғимга йиғими
Аччиқ нарса тиқилган.
Юраман хомуш, якка,
Кунгилга бир таскин йўқ.
Балки хурсанд бўлардим
Дуч келсайди дайди ўқ.
Сиғмам на уй, кўчага.
Борадиган жойим йўқ.
Ширин ўй сурай десам,
Осмонимда ойим йўқ.
Ё кетайми жим, хомуш
Бошим оққан томонга.
Ё чўзилиб ётайми
Боқиб тубсиз осмонга.
Тилим лол, дил паришон
Кўнгил хомуш ва хира.
Улуғ иш қилай десам
Топилмас ғоя сира.
Нокеракман бунда мен,
Билмам, энди нетаман.
Ажал отига миниб
У дунёга кетаман.

****

Жонга тегди

Яшаш жонга тегди- ку,
Битта ўлиб кўрай- чи.
Менга ўткир пичоқ бер
Бағрим тилиб кўрай- чи.

Жонга тегди бу дунё,
Ҳар лаҳзада минг заҳмат.
Менга кўчмас мулк керак
Мозор - мангу фароғат.

Жонга тегди бу дунё,
Дилда сабру қарор йўқ.
Қайлардасан эй сайёд,
Менга қараб отгин ўқ.

Жонга тегди бу дунё,
Ёнимдан нари тургин.
Мен чидамай кетяпман,
Бир қарич арқон бергин.

Жонга тегди бу дунё,
Туғилмасам яхшийди.
Бу дунё итдан қолган
Сарқитгами ўхшайди.

Жонга тегди бу дунё

****

ЙИҒИ БОР

Ичи тўла йиғи бор,
Куйдургувчи чўғи бор.
Кўрки нозик хилолдир,
Ишқсиз ҳаёт малолдир.
Керак эмас мол, давлат,
Жони севги, муҳаббат.
Севар висол созини,
Ёрнинг инжа нозини.
Кўкда парвоз қилар кўп,
Юлдузлардан дўсти кўп.
У жуда кўп қийналган,
Хомуш бўлган, ўйланган.
Унга тикан санчганлар,
Оёқ билан янчганлар.
Дунё –хунук тасқара,
Уни қилган масхара.
Ичи тўла дард тоши,
Кўздан оққан қон ёши.
Эй дилим, ягонасан,
Дунёга бегонасан.
Юр, кетамиз бу жойдан,
Паноҳ топармиз ойдан.
Дунё сенинг қотилинг,
Юр, кетайлик, юр, дилим.

www.yangidunyo.com