БУ ЮРТНИ

Бу юртни Бобур Мирзо
"Оҳ” дея ташлаб кетган.
Фурқат ҳам Қошғар томон
Кўзларин ёшлаб кетган.
Бу юртнинг хон, беклари
Машрабни дорга осган.
Ким авлиё, ким доно,
Юзига оёқ босган.
Бу юртнинг хон, беклари
Халқни жондан тўйдирган.
Бухоролик бир жаллод
Нодирани ўлдирган.
Бу юрт Усмон Носирни
Сибирга сургун қилган.
Кесак отиб, тош отиб
Ойбегини гунг қилган.
Бу юрт Фитрат, Чўлпонга
Тахт эмас, тобут булган.
Қодирийдек улуғ зот
Бекафан нобуд бўлган.
Бу юртнинг хон, бекларин
Қўлида қон изи бор.
Ўз халқига тош отар,
Душманга нон, тузи бор.
Ўзбекни душман эмас,
Хон, беклари этар хор.
Хушёр бўлгин эй халқим,
Орамизда душман бор.

УСТОЗ ТИЛИДАН

Шогирдларим, аълосиз,
Зийрак, хушёр, доносиз.

Сўз айтаман, сиз тингланг,
Мазмун, маъносин англанг.

1ни тоқ деб айтаман,
Қорни оқ деб айтаман.

Дейман тўғри сўз Худо,
Айланг унга жон фидо.

Бу дунёда золим кўп,
Ёлғон айтар олим кўп.

Берса ҳамки олтин зар,
Уларга бўлманг аскар.

Ким илмсиз ва нодон,
Йўлдан урар шум шайтон.

Гул бериб алдаб кўрар,
Пул бериб алдаб кўрар.

Ҳеч ишонманг шайтонга,
Асли маълун, ёмонга.

Гар йўқолса хурлик, эрк,
Бахт йўлининг бари берк.

Ҳеч кимсага қўл бўлманг,
Ёниб битган кул бўлманг.

Ёмон ният кўнгилдан,
Сизлар учун олдиндан,

Тайёрланган кишанлар,
Ҳар хил сохта нишонлар

Чириб, занглаб, узилсин,
Топтаб ташланг, эзилсин.

Ватан асли сизники,
Шердил ўғил қизники.

Ватан ичра ҳар доим,
(Шундай бўлсин илойим),

Асранг эрк ва хурликни,
Бошин янчинг зўрликни.

Зўрлик келмасин ғолиб,
Хайданг уни тош олиб.

Кимки бўлса бўш, қўрқоқ,
Лапашанг ва нўноқ,

Ўз юртида қул бўлар,
Хаста бўлар, сил бўлар.

Ватан асли сизники
Шердил ўғил қизники.

ЎЛИМ

Дардимга даво ўзинг,
Ҳам менга жазо ўзинг.

Қандай экан бу дардим,
Ўлим, сендадир ёдим.

Тун-кун йиғлаб бўзлайман,
Сендан нажот излайман.

Ёмон хаёл сураман,
Минг бор ўлиб кўраман.

Чирт юмганча кўзимни
Гоҳ осаман ўзимни.

Пичоқ санчсам юракка,
Тез етарман тилакка.

Ё топиб ичсам заҳар,
Қисматим тез бўлар ҳал.

Топилсайди тўппонча
Осон бўларди анча.

Оқар сувга айтиб роз,
Ё дарёга чўксам соз.

Буларнинг қайси бири
Ўлимнинг осон йўли.
****

Ўлим, асли қайдасан,
Мен билмаган жойдасан.

У дунёни кўзладим,
Сени минг бор изладим.

Топилмадин, келмадинг,
Муштоқлигим билмадинг.

Энди ҳар ён чопаман,
Сени излаб топаман.

Бораман баланд тоққа,
Хатарли тик қирғоққа.

Оловга бир тўяман,
Ўзимга ўт қўяман.
****

Йўқдир Оллоҳ ризоси,
Келмас инсон қазоси.

У ўзи истаган он,
Қандай қилиб ва қачон

Омонатин олади,
Ажал етиб келади.

****

Мен ўламан, тез ҳозир,
Менга айтса бўлар сир.

Ўлим недир, ҳаёт не,
Руҳим, ўзинг бир сўз де.

Ғайб сирин ошкор қил,
Ошкор эмас, бозор қил.

Танамни ер ейди,
Тананг меники дейди.

Жон танадан чиққан он
Парвоз қилар қай томон.

Ё қуш бўлиб учарми,
Юлдуздай нур сочарми.

Осмон кенг ва улкандир,
У руҳ учун макондир.

Токи ўлиб кўрмасанг,
Гулдай сўлиб кўрмасанг,

Ақлнинг кучи бекор,
Ғайб сири бўлмас ошкор.

Оллоҳ ишин сири кўп,
Биз билмаган ери кўп.

Балки бизни ўлдириб,
Паймонамиз тўлдириб,

Йўллар ўзга дунёга,
Зулмат эмас, зиёга.

****

Ўлим йўқдир, ҳаётим
Наслу насаб ва зотим

Давом этар боламда,
Доим борман оламда.

****

Оҳ қанчалар қийиндир,
Минг азоби тайиндир,

Кўнгил тўлиб ризога,
Рози бўлиш қазога.

****

Йил ўтади, ой ўтар,
Ҳаётдан ёшлик кетар.

Бадан аста қарийди,
Ундан иссиқ арийди.

Гар демаса ўлим, бас,
Ҳаётга тўйдим демас.

****
Ўлим недир, ҳаёт не,
Руҳим, ўзинг бир сўз де.

Туғилишдан маъно не,
Ўлишдан –чи, бир сўз де.

Заҳмат, меҳнат, фароғат,
Ғам, қайғу ва касафот,

Бунда қандай маъно бор,
Асосли бир даво бор.

Инсон қаён кетмоқда,
Уни нелар кутмоқда.

Яшашдан мақсад недир,
Руҳим, сирини билдир.

****

Мен ўламан тез, ҳозир,
Менга айтса бўлар сир.

Ғайб сирини ошкор қил,
Ошкор эмас, бозор қил.

Қара одам феълини,
Бу дунёнинг элини.

Бир бирини сўяди,,
Ҳар томон ўт қўяди.

Инсон дерлар отимиз,
Асли шариф зотимиз.

Лекин итга ўхшаймиз,
Дуч келганни тишлаймиз.

Бутун бўлсин дея нон
Уришамиз тўкиб қон.

****

Дил берсанг бу дунёга,
Суви сассиқ дарёга,

Уни севиб алқасанг,
Ҳар корида оқласанг,

Ўлим даҳшат туюлар,
Қалбда қўрқув уюлар.

Севсанг агар Оллоҳни,
Ҳар ишингдан огоҳни,

Унга дилинг боғласанг,
Унга жонинг чоғласанг,

Унинг-чун тўксанг кўзёш,
Ўлим порлоқ бир қуёш.

Ўлим ширин, у роҳат,
Олиб борар беминнат

Яратганнинг ёнига,
Жон қўшилар жонига.

****

Ай, қўрқувлар, ваҳима,
Даҳшатингни чақирма.

Қайдан келдинг эй кўлка,
Юракни қилма тилка.

Ўлим доим бор эди,
Менга ҳамдам ёр эди.

Ҳар лаҳза, ҳар онимда
Яшар эди жонимда.

Бу дунёнинг наҳсидан,
Шанғиллаган баҳсидан,

Милён ғусса аламдан,
Иблис ҳоким оламдан

Ўлим айлайди халос,
Кўнгилда унга ихлос.

****

Ай, қўрқувлар, ваҳима,
Даҳшатингни чақирма.

Қайдан келдинг эй кўлка,
Юракни қилма тилка.

Ўлим ахир ёрим –ку,
Бу дунёда бори- ку.

Ўз ёридан ким қўрқар,
Ёрига қалтираб боқар.

Бу дунёдан кетаман,
Ёр олдига етаман.

Менга заҳар ичирган,
Ҳаёт шамим ўчирган,

Дунё асли жаллод- ку
Ичи тўла фасод -ку.

****

Сўз айтиб кўйди тилим,
Менга заҳар берган ким.

****

Эй пардалар, ечилгин,
Янги дунё, очилгин.

Сенда қандай сирлар бор,
Кўрай дея тикдим дор.

Лаззат тўла жоймисан,
Ёки балчиқ, лоймисан.

Майса, гуллар, япроқлар,
Яқинлар ва узоқлар,

Тупроқ, гиёҳ эй тошлар,
Баланд учган эй қушлар,

Мана, ҳозир ўламан,
Мен сизники бўламан.

Сизлар уммон, мен ирмоқ,
Уммонни изладим узоқ.

Мана топдим сизларни
Кутиб олинг бизларни.

****

Жонинг эмас омонат
Дема бу сўз хиёнат.

Қиёмат қўпган кеча
Қабрдан тургай барча.

Ўлим олган жонингни
Нафасингни қонингни.

Қайтариб берар Оллоҳ
Ёнида ўзи гувоҳ.

Жонинг танда бақодир
Қонинг мангу оқадир.

ФАРД

Ўликни одамлар елкага олар,
Боиси ўликдан молу мулк қолар.

****

БУЙРАК

Ҳ.нинг ҳотирасига

Икки ёнда иккита хатар
Буйрак бир кун ишлашдан тўхтар.
Шишиб кетар оёғинг, юзинг,
Танимайди ҳатто ўз қизинг.
Қон ўрнида оқади пешоб,
Заҳар бўлар ичга кирган об.
Юрак, мия сийдикка бўкар,
Жигар чарчаб, белини букар.
Алмаштирса бўлар буйракни,
Буйрак недир, ҳатто юракни.
Бунинг учун катта пул керак,
Пул бўлмаса, узоқ йил керак.
Камбағалсан, сенда пул қайда,
Ҳамма пуллар ўғрию бойда.
Пулсиз касал, очиқ мозор топ,
Алвидо! деб дарё томон чоп.
Дўхтир сенга асло боқмайди,
Қуриқ бўйинг унга ёқмайди.
Пулим йўқ де, лаби буришар,
Пешонаси хунук тиришар.
Бу дунёнинг касаллари кўп
Ноиложу ўсаллари кўп.
Касал бўлиб ўлган бандалар,
Қалбингизга тўлсин хандалар.
У дунёда азоб чекмайсиз,
Кўздан аччиқ ёшлар тўкмайсиз.
Сизни кўриб дўзаҳ қочади,
Жаннат эса эшик очади.
Бу дунёнинг роҳати қисқа,
Бу дунёнинг меҳнати қисқа.
Бир озгина сабр қилинг, бас,
Бари тугар, ҳаммаси абас.

Toshkent, Sebzor,10-fevral