Нуриймон Абулҳасан раддияси
“Масжидга бориб, илмни ташлаб қўйса, бўлмайди”, – деган гапимизга, мана кеча Фейсбук-у, бошқа-ю, ичимизда юрганлар, уни ичида Ўзбекистонда юрганларнинг қанчаси бизни кофирга чиқарди. Улар қиёматда ўзининг ҳисоб-китобини олади. Биз гапираётган гапимиз – келгусида мусулмонларимизнинг бошига мусийбат келмасин, деб гапиряпмиз. Мусийбат, бу қайси мусийбат? Мана нечта-нечта болаларни Сурияга бориб туриб, одамларни ўлдириб, каллаларини олиб, мақтаняпти. Каллани олиб, осиб қўйганини мақтаняпти. – Бизга шу ҳолат керакми? – Қани, саволимга жавоб беринглар! – Бизга керакми шу нарса? – Нимадан бу бўлди? – Нима учун Сурияда шунақа ҳолат бўлди? – Ким буни тафаккур қилади? – Нима учун Мисрда Араб баҳори бошланди? – Ким бунинг асл ҳақиқатини тушуниб етади? Миср Араб Республикасида мен етти йилга яқ
...
ДАВОМИ »
